viernes, 25 de julio de 2014

De vuelta a Cádiz, y todo igual

Bueno, este larguísimo try de encontrar empleo en Barcelona se acabó. Así que ahora paso a describir mis aventuras en la ciudad que me vio nacer hasta que tenga que emprender vuelo a alguna parte de nuevo.

¡Espero no aburrir a nadie!


lunes, 2 de junio de 2014

Día 198: ¿Tormenta? ¡Juegos de Mesa!

Buenos días,

Hace una semana tenía planeado hacer una entrada sobre el Cádiz CF. De hecho cuando marcó el Gol casi al final del partido (cuando quedaban diez minutos), viendo como estaba el percal, decidí ponerme a redactar una entrada homenaje a mi Cádiz. Pero no había terminado de hacerlo, cuando de pronto el Hospi (como llaman aquí al L'Hospitalet), marcó. Y luego el árbitro dío 4 minutos de descuento y puf... en el 93 marcó el segundo y mi equipo se quedó en 2ª B, como decimos en casa, con la cara partía.

Por lo que cuentan, había más gente del Cádiz que de L'Hospitalet, presupongo que autobuses no faltarían, pero que también acudió gente en mi misma situación. Aunque yo no fui, porque a alguien le dio por poner el partido a 30 euros, y me pareció un poco robo (ver al Barça sale alrededor de 20 euros, y no precisamente en un mal sitio). Total que borré la entrada y casi me borro a mí.


Y este fin de semana pasado hemos tenido tormentas sobre la ciudad, y una temperatura bastante baja (aunque hay que reconocer que se empieza a notar algo de bochorno). Así que hemos aprovechado y echado una tarde bastante intensa con los primos de Barcelona jugando al Juego de Tronos de cartas. Ese maravilloso juego de intrigas en el cual tu aliado ahora es tu enemigo minutos después.


Todo aderezado con un buen pollo asado en casa y una ensalada mixta que estaban de rechupete. Porque con las tormentas, los juegos de mesa son más.

martes, 6 de mayo de 2014

Día 171: ¡A votar por correo!

¡Saludos a todos!

He estado haciendo mil cosas estos dos meses desde mi última comunicación bloguera, desde bajar a Teruel a buscar trabajo hasta pasar por Cádiz a compromisos familiares. Y ¿sabéis qué? Me encanta viajar de un lado a otro hacer cosas. Supongo que en cuanto tenga medios materiales me plantearé visitar muchos sitios que tengo en el tintero (Japón, EEUU,...) y abriré un blog de viajes (jeje).

Pero mientras tanto he decidido ejercer el voto por correo desde Barcelona, para así poner un granito de arena a eso que llamamos Democracia.

¡Mi documentación!
¿Cómo se hace? Pues es bien sencillo para la gente que somos de fuera, sólo hay que ir a Correos y pedir un formulario, que el amable trabajador te ayudará a cumplimentar. Hace falta llevar el DNI y tener una dirección a la que nos manden la documentación.

Por el idioma es todo fácil, ya que está en Español y en Catalán (que ambas son las lenguas oficiales de Cataluña), y la documentación hay que entregarla hasta el día 15. Además es un servicio gratuito para los usuarios.

Que sí, que parece que no sirve para nada, pero creo que es importante en estos tiempos que corren ejercer (al menos) el derecho a voto, y por correo es cómodo y se arregla en menos de diez minutos. Al menos desde mi experiencia, claro.

En breve pondré más relatos de cosas que ando haciendo. ¡Gracias por seguirme!

jueves, 6 de marzo de 2014

Día 110: Atardeceres alucinantes en Barcelona

¡Buenas a todos!

Supongo que estas dos semanas os he dejado un poco abandonados a todos, y es normal: estoy estudiando mucho para mejorar mis posibilidades de encontrar un trabajo medianamente especializado, una vez que he obtenido ya el título de Catalán.

Y eso es practicamente lo que he estado haciendo cuando me he puesto delante del ordenador: estudiar y estudiar, para poder publicar en breve mi primera aplicación para móviles, que tengo ganas de aportar algo a la comunidad de Android.

Por otro lado, estoy siendo testigo de una gran cantidad de paisajes y momentos increíbles en la ciudad, y estoy intentando fotografiarlos, como el atardecer de hace cinco días en Sants:



Este efecto se produce gracias al clima de aquí, que hace que en cuestión de minutos se pase de un día totalmente despejado a nublado, o incluso profundamente lluvioso. Como dice la canción infantil de aquí Plou i fa Sol "Llueve y hace Sol".


Y ya si aplicamos filtros de fotografía para ver blanco y negro, sacamos paisajes que parecen fotogramas de película.


Bueno, ya sé que no es un atardecer en la Caleta, pero ¡hay que saber disfrutar de los espectáculos que nos brinda la naturaleza allá donde se produzcan! ¡Espero seguir posteando pronto por aquí!

sábado, 15 de febrero de 2014

Día 96: ¡Ha nacido una oveja en la Masía!

¡Saludos a todos! Pues esta tarde vengo con una buena noticia: en la masía que tenemos al lado de casa (Can Mestres) ha nacido una ovejita, justo ayer, así que tiene horas.


Aquí podemos verla toda mona tomando de su mamá. Para vuestra información, en el recinto hay más ovejas y cabras embarazadas. Y por supuesto, un carnero muy feliz porque su familia crece. El sitio, como ya comenté anteriormente, está abierto al público sólo los festivos y fines de semana, y hay unos merenderos estupendos, además de ser un lugar ideal para llevar a los niños a tener contacto con la agricultura y la ganadería (que no confundir con la naturaleza virgen).

Y ahora cosas de la vida corriente: teníamos una pequeña fiesta en el barrio, con bailes, rumbas, canciones y con la temática de fondo de la Zona Franca, en el nuevo parque de Ca L'alena, que tiene cacharritos infantiles (columpios para los no gaditanos).

Ayer hacía un día estupendo, y a diferencia de otros días, pudimos pasar gran parte de la jornada en la calle andando y chafardeando empleo... y como era San Valentín, pasando un gran rato jugando al Singstar (machacando a los vecinos hehehe) y al Tekken.

En fin, que no me aburrí para nada.

¡Un abrazo a todos!

miércoles, 5 de febrero de 2014

Día 86: Pues sí... ¡en Barcelona habemus Piojito!

Llevaba tiempo sin dejar ninguna entrada en el diario de a bordo, pero es porque he estado terminando el B1 de Catalán, buscando trabajo, andando para arriba y para abajo sin control alguno y con ganas de comerme el mundo, y con muchas ganas de conseguir al fin alguno de los objetivos de mi estancia.

Quiero dejar constancia hoy de una curiosidad dominguera de mi barrio... y es el mercadillo, a lo que los gaditanos llamamos normalmente con el nombre propio Piojito (la palabra que se le ha quedado en mi tierra, quizás porque cuando hay mucha gente se está como piojo en costura, o lo que es lo mismo: no cabe ni un alfiler).

Lo instalan todos los domingos por las mañanas en la zona de la Fira, que viene a estar cerca del Bauhaus, a eso de diez minutos de casa, y para encontrarlo sólo hay que seguir el rastro de gente que vuelve con bolsas.

El Piojito de Barcelona
¿A quién de Cádiz no le suena esta estampa? Y las voces de los comerciantes son exactamente las mismas. Como vocean como en casa (ese acento de piojito cerrao), uno se siente a gusto en ese lugar, pese al sol y a la gente, y como el de casa hay un poco de todo: encurtidos, ropa barata, cortinas, almohadas,...

Luego de dar una vuelta por el Piojito nos dio por ir a una localización de la red urbana de huertos, que son masías divididas en parcelitas que están cuidadas por gente (generalmente jubilados), y que cultivan sus cosas en mitad de la ciudad. En mi zona tengo la Masía de Can Mestres, que tiene también un pequeño establo con su penetrante y característico olor a granja (lo que viene a ser estiercol), en la ladera del Montjuïc que me pilla más cerca. Al público sólo abren los fines de semana y los festivos.

Huerto de Can Mestres
Una Masía es una construcción típica de Cataluña, y viene a ser equivalente al Cortijo Andaluz, sólo que en lugar de construirse en torno a un patio, es una casa solitaria y que suele tener dos pisos en lugar de uno. Al igual que los Cortijos su existencia proviene de las Villas Romanas. En Barcelona es muy famosa la Masía del Barça (cuyo nombre auténtico es Masía de Can Planas) porque ahí es donde se formaban los futbolistas.

¿Qué voy a hacer ahora que tengo el B1 de Catalán? Pues obviamente, buscar trabajo. ¡En alguna parte tiene que estar, digo yo! Y por supuesto, seguir explorando esta ciudad a golpe de Curriculum Vitae.

¡Nos vemos pronto!

jueves, 23 de enero de 2014

Día 73: En el Camp Nou... y ya tengo web de programador!

Buenas tardes!

La semana pasada me ha traído buenos momentos en Barcelona, he conseguido muchas cosas y he hecho otras que tenía pendientes: ya tengo mi nueva página web personal. Como ya sabéis, soy programador y es importante tenerla porque así puedo mostrar fácilmente mis trabajos.

La dirección es http://www.ivan-villa.tk, y estaré encantado si la visitas.

Por otro lado, he visitado el Camp Nou. El Barça es un equipo muy importante en la ciudad y tiene jugadores que ganaron el mundial, como Iniesta o Xavi.

¡Dejo algunas fotos!




Además, he seguido con el curso de Catalán y ya queda sólo una semana para tener el B1.

¡Y ahora en Catalán!

Bona tarde!

La setmana passada m'ha portat molt bons moments a Barcelona, he conegut moltes coses i he fet altres que tenia pendents: ja tinc la meva pàgina web personal. Com ja sabeu, sóc programador i es importante tenir-la perquè així puc mostrar fàcilment meus treballs.

La direcció és: http://www.ivan-villa.tk, i estaré encantat si la visites.

D'altra costat, he visitat el Camp Nou. El Barça és un equip molt important a la ciutat, i té jugadors que van a guanyar el mundial, com L'Iniesta o el Xavi.

Deixo algunes fotos (dalt)!

A més, he seguit amb el curs de català, i ja em queda només una setmana per aconseguir el B1.

Gràcies!